Zwolnienie z opłat przysługujące pracodawcy mającemu status zakładu pracy chronionej obejmuje też opłatę abonamentową za radia w firmowych samochodach – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.

Firma mająca status ZPChr wystąpiła do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji o interpretację przepisów dotyczącą obowiązku ponoszenia opłat abonamentowych za odbiorniki radiowe zainstalowane w służbowych pojazdach. Uważała, że nie musi uiszczać tej należności, powołując się na art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tj. Dz.U. z 2021 r. poz. 573 ze zm.). Zgodnie z nim pracodawca o statusie ZPChr jest zwolniony z opłat, z wyjątkiem opłat skarbowych i o charakterze sankcyjnym. KRRiT stwierdziła jednak, że firma nie ma racji, bo przepisy ustawy o opłatach abonamentowych (tj. Dz.U. z 2014 r. poz. 1204 ze zm.) zawierają zamknięty katalog wyłączeń od konieczności płacenia abonamentu i nie ma w nim ZPChr.

Pracodawca złożył skargę na KRRiT do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ale ten orzekł, że organ miał rację (sygn. akt VI SA/Wa 542/17). Wyjaśnił, że status ZPChr nie zwalnia z obowiązku rejestracji i płacenia abonamentu za odbiorniki radiowe w firmowych autach. Dodał, że ustawa o opłatach abonamentowych jest w stosunku do ustawy o rehabilitacji ustawą szczegółową (lex specialis), której przepisy należy stosować przed ogólniejszymi regulacjami tej drugiej. Co więcej, art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy o rehabilitacji nie określa wprost, że zakład jest zwolniony z tego rodzaju opłaty.

Pracodawca zaskarżył ten wyrok do NSA, zarzucając WSA błędną wykładnię przepisów. Argumentował, że to ustawa o rehabilitacji jest ustawą szczegółową kompleksowo regulującą prawa, obowiązki i uprawnienia osób niepełnosprawnych, a także pozycję prawną ZPChr. Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z 29 kwietnia 2021 r., sygn. akt II GSK 722/18) przyznał rację pracodawcy i uchylił wyrok warszawskiego sądu oraz wcześniejszą decyzję KRRiT. Stwierdził, że pogląd przedstawiony przez WSA był oparty na wadliwej interpretacji przepisów wspomnianych ustaw oraz błędnie ustalonej relacji między tymi aktami prawnymi.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 25 października 2021 r., autor: Michalina Topolewska, oprac.: GR