Osoby, które przed 4 czerwca 1989 r. straciły pracę za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne, mogą wliczyć te okresy do emerytury.

Rzeczpospolita opisuje przypadek dziennikarza, który chciał skorzystać z możliwości wliczenia  okresu represji do emerytury. Dziennikarz pracę stracił w I982r., a odzyskał ją dopiero siedem lat później na mocy ustawy z 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową samorządową przekonania polityczne i religijne.

W 2009 r., kiedy osiągnął wiek 60 lat, wystąpił do ZUS o przyznanie wcześniejszej emerytury dziennikarskiej.
Jako podstawa przyznania tego świadczenia posłużył mu art. 184 ustawy emerytalnej dający prawo do przyznania wcześniejszej emerytury osobie, która przed 1 stycznia 1999 r. wypracowała 25-letni staż emerytalny, w tym 15 lat pracy dziennikarskiej, i może się teraz starać o to świadczenie po ukończeniu 60 lat.
ZUS odmówił dziennikarzowi tego świadczenia, ponieważ uznał, że dziennikarz nie ma wymaganego co najmniej 15-letniego stażu pracy w charakterze dziennikarza.

Niedoszły emeryt odwołał się od tej decyzji i sprawa trafiła do sądu. Następnie dziennikarz złożył skargę kasacyjną do SN, w której starał się udowodnić, że art. 11 ust. 2 ustawy z 24 maja 1989 r. stanowi samoistną podstawę do zaliczenia całego okresu represji w czasach PRL do okresów składkowych. SN nie miał wątpliwości i oddalił skargę kasacyjną powoda. Sędziowie stwierdzili bowiem, że nie ma najmniejszych wątpliwości co do tego, że w sprawie ma zastosowanie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy emerytalno-rentowej.
Okres po zwolnieniu może więc być traktowany wyłącznie jako nieskładkowy w wymiarze nie większym niż pięć lat.

Więcej w Rzeczpospolitej z 18 sierpnia 2011 r.