W ramach ulgi sponsoringowej można odliczyć dodatkowo 50 proc. kosztów także w postaci świadczeń niematerialnych. Ważne, aby w zamian firma otrzymywała ekwiwalentne świadczenia – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.

Ulga sponsoringowa, zwana też ulgą CSR (corporate social responsibility – społeczna odpowiedzialność biznesu), obowiązuje od 2022 r., a wynika z art. 26ha ustawy o PIT i art. 18ee ustawy o CIT. Pozwala ona odliczyć od podstawy opodatkowania dodatkowo 50 proc. kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową, kulturalną oraz szkolnictwo wyższe i naukę.

Warunkiem skorzystania z ulgi jest więc m.in. to, aby poniesiony wydatek został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli tak się stanie, podatnik może odjąć w sumie 150 proc. poniesionych kosztów, o ile spełni również inne ustawowe warunki.

Jeśli idzie o działalność sportową, to ustawy o podatku dochodowym (PIT i CIT) uzależniają prawo do ulgi sponsoringowej od realizacji celów wskazanych w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1599 ze zm.). Jednym z nich jest przeznaczenie środków na realizację programów szkolenia sportowego.

Spytała o to spółka, która podpisała z klubem sportowym umowę barterową. Na tej podstawie świadczy mu usługi medyczne, a w zamian klub wykonuje na jej rzecz usługi promocyjno-reklamowe.

Spółka uważała, że ma prawo do ulgi, bo – jak tłumaczyła – usługi medyczne przyczyniają się do poprawy lub utrzymania zdrowia sportowców, a to umożliwia realizację programów szkolenia sportowego, np. udział w zawodach. Argumentowała też, że oferowane przez nią usługi medyczne są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania klubu (zdrowie sportowców), co w konsekwencji przekłada się na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja z 16 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.28.2023.2.EJ) potwierdził, że wydatki poniesione na finansowanie klubu sportowego w związku ze świadczeniem usług wzajemnych na podstawie umowy barterowej są objęte ulgą. Uznał, że usługi promocyjno-reklamowe świadczone przez klub sportowy są formą reklamy, dzięki której spółka staje się bardziej rozpoznawalna na rynku, co z kolei przekłada się na wzrost liczby pacjentów i osiąganych przychodów. Natomiast dzięki szybkiej i dobrej opiece medycznej sportowcy mają lepsze warunki do uprawiania sportu, co też przyczynia się do osiągania przez nich lepszych wyników.

Istotne było też to, że chodzi tu o świadczenia wzajemne, a nie o darowiznę, bo ta uniemożliwiałaby zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów (zabrania tego art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT), a w rezultacie skorzystanie z ulgi sponsoringowej.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 25 kwietnia 2023 r., autor: Agnieszka Pokojska, oprac.: GR