Przedsiębiorcy do końca maja muszą przekazać 75 proc. środków na rachunek zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Na konto funduszu przelewają równowartość tzw. odpisów socjalnych. Są one ustalane jako odpowiedni procent przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia mnożony przez średnioroczną liczbę zatrudnionych przeliczonych na pełne etaty.

Średnią płacę stanowiącą bazę do ustalenia odpisów ogłasza co roku prezes Głównego Urzędu Statystycznego. W tym roku jest to 2145,59 zł. W pierwszej turze pracodawcy przekazują do końca maja 75 proc. tzw. odpisów podstawowych, czyli dokonanych na:

zatrudnionych w normalnych warunkach (37,5 proc. z 2145,59 zł, czyli 804,60 zł),

w warunkach szczególnie uciążliwych (50 proc, czyli 1072,80 zł),

młodocianych (od pięciu do siedmiu proc. w zależności od roku nauki, czyli od 107,28 zł do 150,19 zł).

Resztę pieniędzy, czyli 25 proc. odpisów podstawowych i inne zwiększenia, muszą trafić na rachunek funduszu do końca września. Chodzi m.in. o dobrowolne zwiększenia na byłych pracowników będących teraz emerytami lub rencistami (6,25 proc.) oraz na niepełnosprawnych w stopniu znacznym i umiarkowanym (dopłata 6,25 proc. do odpisu podstawowego).

Następnie do końca roku firma koryguje wpłaty w zależności od tego, jaki okaże się rzeczywisty średnioroczny stan zatrudnienia. Gdy wyższy od zakładanego, trzeba dopłacić, jeśli niższy – można wycofać odpowiednie środki.

Obowiązek przeprowadzenia takich rozliczeń w ciągu roku spoczywa na pracodawcach zatrudniających 1 stycznia co najmniej 20 osób w przeliczeniu na pełne etaty, prowadzących samodzielną gospodarkę finansową (w formie spółek, przedsiębiorstw, samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej, spółdzielni, stowarzyszeń itp.), jeśli w układzie zbiorowym lub w regulaminie wynagradzania nie zrezygnowali z zakładania funduszu. Robią to także jednostki budżetowe i ich gospodarstwa pomocnicze oraz zakłady budżetowe, i to bez względu na liczebność załogi.

Więcej Rzeczpospolita.