Jak odpowiada „Rz”, to czy zwolniona z pracy kobieta uzyska prawo do świadczenia przedemerytalnego, zależy od jej ogólnego i zakładowego stażu pracy.
O prawo do tego świadczenia może się ubiegać min. osoba, która:
• przepracowała u pracodawcy, który ją zwalnia, minimum sześć miesięcy,
• ukończyła 55 lat – w przypadku kobiety, i 60 lat – w przypadku mężczyzny,
• posiada odpowiednio długi staż emerytalny, który wynosi 30 lat dla kobiet i pięć lat więcej dla mężczyzn,
• została zwolniona z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm.).
Trzeba więc w tym przypadku sięgnąć do ustawy o promocji zatrudnienia. Wśród przyczyn rozwiązania umowy o pracę leżących po strome pracodawcy, wymienionych w art. 2 ust. i pkt 29, wskazuje ona m.in. likwidację stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych. Wszystkie wymienione warunki pracownica musi spełnić na dzień rozwiązania stosunku pracy. Nie ma więc znaczenia, że w chwili wręczania jej wypowiedzenia nie ukończyła jeszcze 55 lat. Ważne, że ten wiek osiągnie do dnia ustania zatrudnienia.
Jednak samo spełnienie warunków nie wystarcza, by uzyskać świadczenie przedemerytalne. Zatrudniona nie ma co liczyć, że dostanie je zaraz po rozwiązaniu umowy o pracę. Prawo do niego przysługuje bowiem pod warunkiem zarejestrowania się w urzędzie pracy i pobierania zasiłku dla bezrobotnych przez sześć miesięcy. W tym okresie nie można odmówić bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia proponowanego przez urząd pracy odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, a także zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych czy robót publicznych.
Ponadto po upływie sześciu miesięcy pobierania zasiłku pracownica nie może się wyrejestrowywać z urzędu pracy. Musi uzyskać zaświadczenie o tym, że pobierała zasiłek dla bezrobotnych przez pół roku. Dopiero z tym dokumentem może się zgłosić do ZUS z wnioskiem o przyznanie świadczenia przedemerytalnego. Ma na to 30 dni od dnia uzyskania zaświadczenia. ZUS przywraca ten termin na wniosek spóźnialskiego tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach.
Więcej w Rzeczpospolitej z 18 stycznia 2012 r.