Osoba niepełnosprawna nie musi mieć prawa jazdy, aby odliczyć w zeznaniu rocznym koszty dojazdów na niezbędne zabiegi rehabilitacyjne – informuje Dziennik Gazeta Prawna.

Aby skorzystać z odliczenia wydatków poniesionych w związku z używaniem samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, należy mieć I lub II grupę inwalidztwa i być właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego oraz dojeżdżać nim na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Przepis nie wymaga, aby osoba niepełnosprawna, względnie osoba posiadająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, miała prawo jazdy i użytkowała samochód jako kierowca.

Trzeba podkreślić, że określony w ustawie limit 2280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona od dochodu z tego tytułu. Jednak wydatki te muszą być faktycznie poniesione. Użycie przez ustawodawcę przy określaniu wielkości limitu wyrażenia „w wysokości nieprzekraczającej 2280 zł” (a nie „w wysokości 2280 zł”) wskazuje, że wysokość odliczenia uzależniona jest od intensywności (częstotliwości) używania samochodu. W konsekwencji samo posiadanie auta i bycie osobą niepełnosprawną nie wystarczy, aby pomniejszyć swój dochód o 2280 zł.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 22 lutego 2012 r.