Szef nie może wykazać pełnej kwoty kosztów płacy, opłacić tylko ich część i otrzymać na to subsydium z PFRON – czytamy w Rzeczpospolitej.

Pracodawca wypłacił wynagrodzenia za maj 2012 r. do 10 czerwca br. Czy w poz. 52 na druku INF-D-P, czyli w kosztach płacy, może ująć składki ZUS, wnioskując o dofinansowanie za maj 2012 r. (dla niego termin na złożenie wniosku upływa 20 czerwca 2012 r.), ale których termin opłacenia przypada na 15 lipca 2012 r. zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych – pyta czytelnik Rzeczpospolitej.

Zdaniem eksperta w tej sytuacji należy wykazać pełną kwotę kosztów płacy, a więc wynagrodzenie brutto razem ze składkami naliczonymi od tego wynagrodzenia oraz składkami na FP i FGŚP, których termin zapłaty przypada 15 lipca 2012 r. Nie oznacza to jednak, że pracodawca może wykazać pełną kwotę kosztów płacy, a w rzeczywistości opłacić tylko ich część, otrzymując subsydium płacowe ustalone przy użyciu limitu pełnych kosztów płacy. Należy przecież pamiętać o definicji kosztów płacy zawartej w art. 2 pkt 4a ustawy o rehabilitacji. Zgodnie z nią są nimi koszty faktycznie poniesione.

Jeżeli podczas kontroli PFRON ustali, że pracodawca w rzeczywistości nie uregulował w pełni kosztów płacy, a okoliczność ta spowodowała zawyżenie uprzednio wykazanej kwoty dofinansowania do wypłaty, to musi skorygować INF-D-P. Obniża dofinansowanie do kwoty nieprzekraczającej prawidłowo ustalonych kwot, tj. kwoty bazowej dofinansowania, kwoty limitu kosztów płacy i kwoty kosztów płacy niesfinansowanych ze środków publicznych. W tym wypadku wartości ustalone na podstawie kwoty kosztów płacy musi obliczyć, pomijając nieopłacone składki wymienione w art. 2 pkt 4a ustawy o rehabilitacji.

W tej sytuacji pracodawca ma także obowiązek zwrócić kwotę dofinansowania stanowiącą różnicę między kwotą ustaloną w zwykłej INF-D-P. Do tego należy doliczyć odsetki, o których mówi art. 49e ustawy o rehabilitacji

Więcej w Rzeczpospolitej z 8 czerwca 2012 r.