Niektóre PUP traktują osoby niepełnosprawne jako niezdolne do podjęcia zatrudnienia i odmawiają zarejestrowania ich jako bezrobotnych. To działanie niezgodne z prawem twierdzi Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.

Urzędy pracy, które odmawiają statusu bezrobotnego osobom niepełnosprawnym, powołują się na art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zgodnie z nim taki status może być przyznany osobie, która m.in. jest zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie, służbie lub pracy zarobkowej. W przypadku niepełnosprawnych wymagana jest zdolność i gotowość do podjęcia zatrudnienia w co najmniej połowie tego wymiaru czasu pracy. Niektóre PUP uznają, że osoby, które mają orzeczoną przez ZUS niezdolność do pracy, nie spełniają tego warunku. Innego zdania jest resort pracy, który uważa, że takim osobom nie można automatycznie odmówić statusu osoby bezrobotnej. Niezdolność do pracy nie oznacza bowiem niemożności podjęcia jej w ogóle, a jedynie w warunkach, w jakich pracują osoby pełnosprawne.

Zdaniem resortu pracy orzeczenie o niepełnosprawności nie stanowi samodzielnej podstawy do odmowy rejestracji lub pozbawienia statusu bezrobotnego. Każdy przypadek osoby niepełnosprawnej zgłaszającej się do PUP powinien być rozpatrywany indywidualnie. Gdy osoba taka oświadczy, że jest zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia, PUP powinien ją zarejestrować jako bezrobotną. Rzeczywistej oceny jej stanu zdrowia i zdolności do podjęcia zatrudnienia dokona lekarz medycyny pracy podczas wstępnych badań lekarskich. To on orzeknie, czy brak jest przeciwskazań zdrowotnych do podjęcia przez tę osobę pracy na danym stanowisku.

Więcej w Rzeczpospolitej z 19 czerwca 2012 r.