Dla wielu emerytów i rencistów uzyskanie świadczenia nie wiąże się z zakończeniem aktywności zawodowej. Najczęściej podpisują oni umowy cywilnoprawne, ale także umowy o pracę. Wielu zakłada też własne firmy.

Zanim zaczniemy omawiać zasady oskładkowania poszczególnych umów czy podejmowania działalności gospodarczej przez emerytów i rencistów, musimy poczynić pewne zastrzeżenie. Przez osobę uprawnioną do renty należy rozumieć wyłącznie pobierającą świadczenie pieniężne z systemu ubezpieczenia społecznego (realizowanego w naszym kraju przez ZUS i KRUS) bądź zaopatrzenia emerytalnego. Nie ma przy tym znaczenia, czy jest to renta z polskiego czy zagranicznego systemu ubezpieczenia bądź zaopatrzenia społecznego. Nie jest rentą świadczenie wypłacane na podstawie przepisów prawa cywilnego (np. renta wyrównawcza) czy też renta socjalna. Podobnie jak w przypadku renty, również w przypadku emerytury nie ma znaczenia, czy jest to emerytura z polskiego czy zagranicznego systemu ubezpieczenia bądź zaopatrzenia społecznego.

Umowa o pracę

Osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę podlega wszystkim ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu. W tym przypadku nie ma znaczenia fakt, że jest ona uprawniona do emerytury lub renty.

Jeśli emeryt lub rencista zdecyduje się na zawarcie takiej umowy, będzie musiał sfinansować połowę składki na ubezpieczenie emerytalne (9,76 proc), 3,5 proc. (a od 1 stycznia 2008 r. 1,5 proc.) składki na ubezpieczenie rentowe, całą składkę na ubezpieczenie chorobowe (2,45 proc.) i całą składkę na ubezpieczenie zdrowotne (9 proc).

Z powyższego wynika, że umowa o pracę jest drogą formą zatrudnienia. Należy podkreślić, że nie zależnie od tego, ile umów emeryt lub rencista podpisze, i niezależnie od ich rodzajów (chodzi o tzw. zbiegi tytułów do ubezpieczeń), od umowy o pracę zawsze obowiązkowe będą składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Więcej Gazeta Prawna.