Wykonywanie pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez co najmniej 10,15 albo 20 lat jest jednym z warunków otrzymania emerytury w obniżonym wieku.


Zasady nabywania prawa do wcześniejszej emerytury są uregulowane w ustawie o emeryturach i rentach z FUS, natomiast szczegółowe warunki dla poszczególnych grup zawodowych wymienione są w rozporządzeniu w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Rozporządzenie to zawiera załączniki: wykaz A i wykaz B, w których w poszczególnych działach wymienione są nazwy stanowisk i rodzaje prac, których wykonywanie może uprawniać do wcześniejszej emerytury.

Praca u prywatnego pracodawcy

Do 23 czerwca 2004 r. wymienione wyżej rozporządzenie miało zastosowanie wyłącznie do pracowników, którzy wykonywali pracę w szczególnych warunkach na stanowiskach, które zostały określone w przepisach resortowych, tj. w szczegółowych wykazach wydanych przez właściwych ministrów, kierowników urzędów centralnych oraz centralne związki spółdzielcze w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy. Wykazy te mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych zarówno w podległych i nadzorowanych przez te organy zakładach pracy, ale także w jednostkach organizacyjnych, które:

powstały w drodze przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w inne przedsiębiorstwo, w przedsiębiorstwa, w spółkę lub spółki, które zostały przekazane organom samorządu terytorialnego,
dla których uprawnienia i obowiązki organu założycielskiego przejęli wojewodowie lub inne organy państwowe.

Począwszy od 24 czerwca 2004 r., tj. od daty ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z prawa do wcześniejszej emerytury na warunkach określonych w rozporządzeniu w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze mogą skorzystać także pracownicy zatrudnieni u prywatnych pracodawców.

Warunki otrzymania emerytury

Prawo do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym mają urodzeni przed 1 stycznia 1949 r., którzy udowodnią co najmniej 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych -w przypadku kobiet i co najmniej 25 lat tych okresów w przypadku mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat (w niektórych przypadkach 10 albo 20 lat) wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Wiek emerytalny uprawniający do wcześniejszej emerytury określa wymienione wyżej rozporządzenie. Dla osób, które wykonywały prace wymienione w wykazie A, stanowiącym załącznik do rozporządzenia wymagany wiek wynosi 55 lat – dla kobiet i 60 lat – dla mężczyzn.

Ubezpieczeni urodzeni po 1948 roku, a przed 1969 rokiem, mają prawo do emerytury w obniżonym wieku, jeśli łącznie zostaną spełnione dodatkowo następujące warunki: nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa.

Więcej Gazeta Prawna.