Zaprezentowanie głównych założeń i rezultatów wielomiesięcznej pracy z osobami bezrobotnymi, która miała miejsce w ramach projektu ANIMATOR, było celem czwartkowej konferencji, zorganizowanej przez Podkarpacki Klub Biznesu.

Projekt skierowany jest na walkę z bezrobociem i wykluczeniem społecznym bezrobotnych znajdujących się w szczególnej sytuacji na rynku pracy oraz ich aktywizację zawodową. Objął trzy powiaty: rzeszowski, tarnobrzeski i bieszczadzki, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki tych obszarów (wiejskiej, przemysłowej i popegeerowskiej).

– Generalną ideą w naszym projekcie jest to, aby stworzyć pewien nowy model pomocy bezrobotnym – mówi Ewa Kaczan-Winiarska, dyrektor Działu Projektów w Podkarpackim Klubie Biznesu. – Są co prawda instytucje, które się tym zajmują, jak urzędy pracy czy ośrodki dokształcające, ale pisząc ten projekt, stwierdziliśmy, że bezrobotnym brakuje indywidualnych opiekunów. Z usług doradcy zawodowego w urzędzie pracy korzystają setki osób bezrobotnych, trudno więc podejść do każdej z nich indywidualnie – poznać co umie, a czego musi się nauczyć, jakie ma predyspozycje, w jakim kursie powinna uczestniczyć. Dlatego stworzyliśmy nowy zawód: animator, który łączy zarówno funkcję doradcy, jak też opiekuna bezrobotnych.

By bezrobotni wyszli z cienia

Projekt składał się z kilku etapów. Jednym z nich było wyłonienie – spośród licznej grupy kandydatów – osób, które miały największe predyspozycje na animatorów. W tym celu opracowany został specjalny system rekrutacyjny. Wybrano 15 animatorów z wykształceniem m.in. psychologicznym, pedagogicznym, socjologicznym. Następnie animatorzy, zanim zaczęli pracować z bezrobotnymi, przeszli czteromiesięczne intensywne szkolenia, m.in. z zakresu prawa pracy i psychologii społecznej. Odbyli także dwumiesięczne staże w instytucjach, które wprowadzają bezrobotnych na rynek pracy. Dopiero tak przygotowani animatorzy ruszyli do pracy. Każdy z nich miał zajmować się grupą 20 bezrobotnych.

Bezrobotnych, mających wziąć udział w projekcie, rekrutowali partnerzy społeczni. Osoby te zostały podzielone wg pięciu kategorii: matki samotnie wychowujące dzieci do 7. roku życia, kobiety w wieku 25 – 34 lat, mężczyźni powyżej 45. roku życia, osoby niepełnosprawne oraz młodzież do 25. roku życia, pozostająca na bezrobociu powyżej 1 roku.

Animator (dobrany do odpowiedniej grupy) docierał do bezrobotnych i w ramach indywidualnych rozmów poznawał ich słabe i mocne strony, wskazywał mechanizmy rządzące rynkiem pracy i możliwości podnoszenia kwalifikacji, uczył wiary w siebie i pobudzał do aktywności w szukaniu pracy.

Więcej Super Nowości.