Śmierć rodzica powoduje na ogół pogorszenie sytuacji materialnej dziecka. Jednym z celów przewidzianej w przepisach renty rodzinnej jest zapewnienie mu źródeł utrzymania do czasu zdobycia koniecznego wykształcenia.

W” śród czterech grup osób, które mogą ubiegać się o rentę rodzinną, są m.in. dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione, a także przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej.

Renta rodzinna nie przysługuje jednak automatycznie po śmierci rodzica, ojczyma, macochy, osoby przysposabiającej lub innej osoby, która wychowywała dziecko. Konieczne jest spełnienie określonych przepisami warunków, które najogólniej można podzielić na dwie grupy. Pierwsza z nich dotyczy osoby zmarłej, a druga odnosi się do dziecka, dla którego ma być przyznane świadczenie.

Status zmarłego

Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny tylko takiej osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy bądź też spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Renta rodzinna przysługuje również po śmierci osoby pobierającej w chwili zgonu zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne.

Pewnego wyjaśnienia wymaga kwestia ustalenia przez ZUS, czy osoba zmarła, która nie miała w chwili śmierci prawa do emerytur)’ lub renty i nie pobierała ani zasiłku, ani świadczenia przedemerytalnego – spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy.

Więcej Gazeta Prawna.