Pracodawcy wnoszą składki na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Wypadkowych, którym zarządza ZUS. Czy powinny one być jednakowe, czy uzależnione od ryzyka pracy w danym przedsiębiorstwie.

W nowoczesnym systemie uznano, że niesprawiedliwie byłoby obciążać każdą firmę podobnym ryzykiem. Dlatego od 2003 r. system składek płaconych przez pracodawców na rzecz Funduszu Wypadkowego zależy od ryzyka w danej grupie działalności. Podstawy merytoryczne różnicowania ryzyka zawodowego opracowali eksperci z Centralnego Instytutu Ochrony Pracy – Państwowego Instytutu Badawczego.

Nowa ustawa zwana wypadkową określiła m.in. zasady różnicowania stopy procentowej składek na powyższe ubezpieczenie. Pracodawców podzielono na dwie grupy: płatników zgłaszających do ubezpieczenia nie więcej niż dziewięć osób oraz płatników zatrudniających co najmniej dziesięć osób.

Pierwsza grupa została objęta jednolitą składką, a jej stopa procentowa wyniosła 50 proc. maksymalnej stopy procentowej dla danej działalności na dany rok. Dla drugiej grupy zastosowano polską klasyfikację działalności (PKD)i według przyporządkowania zróżnicowano stopę procentową składki

W rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 6 marca 2006 r. nastąpiły zmiany w stosunku do poprzednio obowiązujących stawek stóp procentowych. Dla dwóch grup -rybołówstwa i rybactwa oraz produkcji wyrobów chemicznych – stawki podniesiono, dla dziesięciu grup pozostawiono na poprzednim poziomie, a dla 17 – obniżono.

Obecnie spośród 29 grup działalności najwyższą kategorię ryzyka i stopę procentową wykazują płatnicy w górnictwie i kopalnictwie surowców energetycznych (3,6 proc). Powyżej 3 proc. płacą również przedsiębiorstwa z działalności górnictwa i kopalnictwa pozostałych surowców energetycznych oraz produkcji drewna i wyrobów z drewna. W najnowszym rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 26 czerwca 2007 r, obniżono składki do 0,67 proc. dla grup o najniższym ryzyku (pośrednictwo finansowe, hotele, restauracje).

Więcej Rzeczpospolita.