Komisja rewizyjna ma prawo wglądu do pensji zatrudnionego

DOBRA OSOBISTE Pracodawca może przekazać komisji rewizyjnej dane o wysokości pensji poszczególnych pracowników. Nie musi się przy tym obawiać zarzutu naruszenia jego prywatności

– Jestem prezesem niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej, którego organem założycielskim jest Polskie Towarzystwo Opieki Paliatywnej. Komisja rewizyjna ZOZ zwróciła się do zarządu o udostępnienie wysokości zarobków poszczególnych pracowników. Zdaniem radcy prawnego należy je przekazać. Myślę jednak, jako pracodawca, że nie mam takiego prawa, co potwierdza Sąd Najwyższy w uchwale z 16 lipca 1993 r. (I PZP 28/93).

A jak jest w spółkach handlowych Czy zarząd musi przekazać te dane komisji rewizyjnej, radzie nadzorczej, walnemu zgromadzeniu czy zgromadzeniu wspólników – pyta czytelnik DOBREJ FIRMY.

Do obowiązków pracodawcy należy zachowanie w tajemnicy wysokości zarobków zatrudnionych Bez zgody samego zainteresowanego nie może on ich zdradzić osobie trzeciej. Wysokość wynagrodzenia za pracę jest informacją związaną ze sferą prywatności, a jej ujawnienie bez akceptacji podwładnego może stanowić naruszenie dobra osobistego. Wprawdzie kodeks cywilny nie wymienia prywatności w art 23 wśród dóbr osobistych podlegających ochronie. Katalog ten nie ma jednak charakteru wyczerpującego. Wolno go stale uzupełniać, co jest konieczne ze względu na stały rozwój społeczeństwa i wiążący się z tym wzrost zagrożeń jednostki. Sfera życia prywatnego jest dobrem osobistym podlegającym ochronie prawnej, co SN konsekwentnie wyraża w swoim orzecznictwie.

Godność w biurze

Kodeks pracy w art. il § i nakłada na każdego pracodawcę

obowiązek poszanowania nie tylko godności, ale także innych dóbr osobistych podwładnych. Dotyczy to również sfery życia prywatnego, w tym informacji o wysokości wynagrodzenia. W uchwale zapadłej w siedmioosobowym składzie z 16 lipca-1993 r. (I PZP 28/93; OSNCP z 1994/1/2) SN stwierdził, że ujawnienie przez pracodawcę bez zgody pracownika wysokości jego wynagrodzenia za pracę może stanowić naruszenie dobra osobistego w rozumieniu art. 23 i 24 kodeksu cywilnego”.

Gdy nie ma zgody

Ujawnienie wysokości wynagrodzenia bez zgody zatrudnionego nie zawsze jednakprzesądza o bezprawności działania pracodawcy a w konsekwencji naruszeniu dóbr osobistych. W sytuacjach ściśle określonych w ustawie pracodawca ma wręcz obowiązek jego udostępnienia, min. organom podatkowym, ZUS, związkom zawodowym czy też organom prowadzącym egzekucję sądową lub administracyjną z wynagrodzenia podwładnego, w tym komornikowi, W tych przypadkach przepisy wskazują, komu i w jakim zakresie trzeba udzielić informacji o uzyskiwanym przez pracownika wynagrodzeniu.

Brak zgody pracownika nie daje podstaw do automatycznego stwierdzenia, że doszło do naruszenia prywatności pracownika. Czy do takiego naruszenia w efekcie braku zgody pracownika doszło, rozstrzyga szczegółowa analiza okoliczności konkretnej sprawy.

Subiektywne odczucie osoby zainteresowanej nie ma zatem decydującego znaczenia. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wielu orzeczeniach SN, np. w cytowanej uchwale, jak i sądów apelacyjnych, np. łódzkiego w wyroku z 28 sierpnia 1996 r. (I ACr 341/96; OSA z 1997/7-8/42).

Więcej Rzeczpospolita.