Ulga rehabilitacyjna nie przysługuje w związku z posiadaniem grupy inwalidzkiej, lecz w związku z wydatkami ponoszonymi przez osobę, która taką grupę posiada, lub osobę, na której utrzymaniu taka osoba pozostaje.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

– orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, lub

– decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, lub

– orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Odliczeniu od dochodu podlega odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Więcej w Gazecie Prawnej z 12 styczna 2009 r.