Sposoby obniżenia kosztów pracowniczych

Rzeczpospolita , autor: Marta Gadomska , oprac.: GR

kwi 8, 2009


SPOSOBY OBNIŻENIA KOSZTÓW PRACOWNICZYCH
Rzeczpospolita / 03.04.2009 / Autor: Marta Gadomska

Firmy poszukujące oszczędności w sferze kosztów pracowniczych mogą skorzystać z możliwości zatrudnienia tanich pracowników: młodocianych, stażystów, osób bezrobotnych, niepełnosprawnych, ewentualnie skorzystać z usług agencji pracy tymczasowej.


Pracownik młodociany
Wynagrodzenie pracownika młodocianego zależy od stażu nauki i oblicza się na podstawie miesięcznego, przeciętnego wynagrodzenia. Płaca młodocianego wynosi w pierwszym roku nauki nie mniej niż 4 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, w drugim – nie mniej niż 5 proc., a w trzecim – nie mniej niż 6 proc. Odbywającym przyuczenie do wykonywania określonej pracy przysługuje nie mniej niż 4 proc, przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Kwoty te stanowią podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Dodatkowo zatrudniający młodocianych mają prawo do refundacji ich wynagrodzeń i składek ZUS. Składany wniosek o wypłatę refundacji powinien zawierać informację o poniesionych kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na szkolenia ogólne.

Wypłata refundacji zależy m.in. od tego, czy pracodawca zawrze z młodocianym umowę na czas nieokreślony. Ponadto firma musi się zobowiązać, że po zakończeniu przygotowania zawodowego przedłuży angaż na dodatkowe pół roku. Jeśli chodzi o dofinansowanie kosztów nauki młodocianego, to pracodawca może otrzymać 4587 zł, gdy trwa ona dwa lata. Jeżeli taki pracownik uczył się 36 miesięcy, to jego przełożony ma prawo do 7645 zł. W przypadku gdy firma zatrudniła młodocianego w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy za każdy pełny miesiąc jego edukacji może liczyć na 240 zł. Od 1 stycznia 2009 r. dofinansowanie kształcenia młodocianych jest finansowane ze środków Funduszu Pracy.

Stażysta
Jeżeli firma planuje zatrudnienie osób bez doświadczenia zawodowego może za pośrednictwem urzędu pracy zatrudnić  stażystę. Przyjęcie stażysty nie wiąże się z koniecznością podpisania  umowy o pracę. Stypendium stażowe oraz składki ZUS zapłaci w całości urząd pracy. Okres stażu wynosi 12 miesięcy dla bezrobotnego, który nie przekroczył 25 roku życia, lub w okresie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkoły nie ukończył 27 lat. Na półroczną praktykę urząd pracy natomiast skieruje osoby:

– długotrwale bezrobotne, 

– nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka,

– mające więcej niż 50 lat,

– bez kwalifikacji zawodowych, doświadczenia zawodowego lub wykształcenia średniego,

– samotnie wychowują co najmniej jedno dziecko do 18 roku życia,

– nie podjęły pracy po odbyciu kary pozbawienia wolności,

– niepełnosprawne.

Zakończenia programu stażowego może nastąpić z upływem wskazanej daty albo, gdy stażysta opuszcza pracę bez usprawiedliwienia lub naruszył regulamin pracy.

Osoby bezrobotne
Firmy, które zatrudnią bezrobotnego mogą starać się o refundację ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy. Warunkiem koniecznym uzyskania refundacji jest złożenie wniosku do starosty przed zatrudnieniem bezrobotnego. W  przypadku pozytywnej decyzji obie strony podpisują umowę.  Zwrot wymienionych kosztów nie może przekroczyć sześciokrotności przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, czyli obecnie ok. 18 579.30 zł  Pracodawcy przysługuje również ulga w składkach, jeśli będzie zatrudniać bezrobotnego na cały etat przez co najmniej 12  miesięcy. Urząd pracy zwraca koszt odprowadzanych od wynagrodzenia bezrobotnego składek ZUS w wysokości do 3828 zł. Urząd pracy refunduje również prace interwencyjne. Firma organizująca prace może odzyskać wszystkie wypłacone wynagrodzenia, nagrody oraz potrącone od nich składki. Dokładna wysokość refundacji zależy jednak od tego, na jak długo bezrobotny zostanie zatrudniony i w jakim wymiarze etatu.

Pracownicy niepełnosprawni
Finansowe wsparcie przysługuje również pracodawcom zatrudniającym niepełnosprawnych. Od 1 stycznia 2009 r. dofinansowanie kosztów wynagrodzenia przysługuje na wszystkich niepełnosprawnych pracowników, w tym również na takich, którzy nabyli prawo do emerytury lub osiągnęli wiek emerytalny. Firmom z otwartego rynku zatrudniającym poniżej 25 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz zatrudniającym co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągającym wskaźnik zatrudnienia niepełnosprawnych co najmniej 6 proc. przysługuje miesięczne dofinansowanie w wysokości 70 proc. kwot, jakie otrzymują zakłady pracy chronionej. Za osoby ze schorzeniami specjalnymi przysługuje jeszcze więcej, bo 90 proc. wsparcia, które otrzymują zakłady pracy chronionej. Ogólnie jednak nie może ona przekroczyć 75 proc. wartości wypłaconej pensji, tj. kosztów płacy osoby niepełnosprawnej.

Agencja pracy tymczasowej
Pracownik tymczasowy nie wymaga zatrudnienia na etat. Pracodawca decydujący się na takie rozwiązanie zaoszczędzi głównie na odprawach, ekwiwalentach i innych świadczeniach związanych ze stosunkiem pracy. Pracodawca użytkownik podpisuje z agencją jedynie umowę cywilnoprawną i ponosi koszty prowizji agencji. Pracownik tymczasowy jest formalnie zatrudniony w agencji pracy tymczasowej i to ona wypłaca mu wynagrodzenie.

Opracowanie: Andrzej Jurczewski

Więcej w Rzeczpospolitej z 3 kwietnia 2009 r.