Od 3 listopada 2009 r. obowiązuje znowelizowane rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Rzeczpospolita omówiła najważniejsze zmiany.
Ujednolicenie pojęć dotyczących kwestii pobory uzyskane czy wypłacone. Z przepisów wynikało, że te pobory uwzględnia się w przeciętnej, miesięcznej wysokości uzyskanej przez pracownika w trzech miesiącach poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu. Wątpliwości pracodawców budziło słowo „uzyskane”, bo Inspekcja Pracy interpretowała je jako wypłacone. Teraz z rozporządzenia urlopowego wynika bezpośrednio, że chodzi o składniki wypłacone. W podstawie wymiaru ekwiwalentu urlopowego uwzględniamy je zatem dopiero wtedy, gdy pracownik będzie mógł nimi fizycznie dysponować.
Dzięki nowelizacji rozporządzenia urlopowego nie ma też problemów z liczeniem ekwiwalentu urlopowego dla osób mających krótszą ustawową, dobową normę czasu pracy np. niepełnosprawnych, młodocianych do 16. roku życia czy lekarzy. Teraz ekwiwalent za jeden dzień urlopu tych osób dzielimy przez liczbę, która jest ich dobową normą czasu pracy.
W przypadku niepełnoetatowców za jeden dzień urlopu nawet gdy ich dniówka wynosi cztery godziny dziennie, to ekwiwalent dzielimy standardowo przez osiem. Należy jednak zwrócić uwagę, że do § 19 rozporządzenia urlopowego dodano ustęp 3, z którego wynika, że u zatrudnionych na część etatu współczynnik ekwiwalentowy obniżamy proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Pozostałe rachunki związane z liczeniem ekwiwalentu urlopowego dla tych pracowników pozostają bez zmian.
Należy pamiętać, że bez względu na dobową normę czy wymiar czasu pracy dni urlopu zawsze mnożymy przez 8 godzin. Wynika to z art. 154 § 2 k.p., który zastrzega, że jeden dzień urlopu to 8 godzin pracy.
Kolejna nowość wprowadzona nowelizacją rozporządzenia to uzupełniony katalog świadczeń, których nie wliczamy do podstawy wymiaru wynagrodzenia i ekwiwalentu urlopowego. Od 3 listopada 2009 r. nie uwzględniamy:
– wszelkich wyrównań do minimalnego wynagrodzenia,
– należności przysługujących pracownikowi zgodnie z ustawą z i lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców.
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia i ekwiwalentu urlopowego oblicza się:
– przy przestoju ekonomicznym stałe i systematycznie wypłacane pracownikowi składniki wynagrodzenia za pracę, w wysokości wynikającej z umowy o pracę i przepisów o wynagradzaniu obowiązujących u pracodawcy,
– przy obniżonym wymiarze czasu pracy wynagrodzenie stosowne do jego wysokości zgodnie z umową o pracę i przepisami o wynagradzaniu obowiązującymi u pracodawcy.
Więcej w Rzeczpospolitej z 10 grudnia 2009 r.
Zmiany w prawie pracy, uprawnieniach pracowniczych i rodzicielskich oraz ubezpieczeniach społecznych i zdrowotnych obowiązujące od 1 stycznia 2010 r.
Szkolenia w Poznaniu, Wrocławiu, Katowicach, Łodzi, Warszawie, Bydgoszczy i Gdańsku
zobacz więcej »