Ochrona pracowników w wieku przedemerytalnym…

Rzeczpospolita , autor: . Zal , oprac.: GR

wrz 10, 2007

Pracuję jako księgowa. Mam 58 lat i odpowiedni staż pracy, żeby za dwa lata przejść na normalną emeryturą. Mam wrażenie, że mój pracodawca będzie chciał mnie zwolnić, bo ostatnio przygląda się bacznie mojej pracy. Czy może to zrobić Wydawało mi się, że będąc w wieku przedemerytalnym, jestem chroniona przed zwolnieniem.

Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku (art. 3 9 kodeksu pracy).

Ochrona dotyczy wszystkich rodzajów umowy o pracę. Nie ma zatem znaczenia, czy pracownik zatrudniony jest na podstawie umowy na okres próbny, na czas określony, w której przewidziano możliwość jej wypowiedzenia, umowy na zastępstwo czy na czas nieokreślony.

Jak liczyć ochronne cztery lata

Ochrona przysługuje cztery lata przed osiągnięciem wieku emerytalnego, tj. kobietom po ukończeniu 56. roku życia, mężczyznom od 61. roku życia. Decyduje w tym przypadku data urodzin pracownika.

Przykład:

Jeśli pracownik urodził się 21 października i 21 października 2007 r. ma 56. (kobieta) lub 61. urodziny (mężczyzna), to od tego dnia jest już chroniony przed wypowiedzeniem (art. 39 k.p. w zw. z art. 112 k.c). Oznacza to, że od tego dnia pracodawca nie może im już wręczyć wypowiedzenia. Może natomiast wręczyć je przed tym dniem (w naszym przykładzie najpóźniej 20 października) i wówczas umowa rozwiąże się z upływem okresu wypowiedzenia po dniu urodzin pracownika (wyrok SN z 7 kwietnia 1999 r., I PKN 643/98, OSNAPiUS 2000, nr,poz.4i8)

Cztery ochronne lata nie dotyczą wieku uprawniającego do wcześniejszej emerytury (uchwała pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych SN z 27 czerwca 1985 r., in PZP 10.85, OSNCP z 1985 r., nr 11, poz. 164), z wyjątkiem osób, które mają prawo do wcześniejszej emerytury ze względu na pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Dla nich okres ochronny to cztery lata przed obniżonym wiekiem emerytalnym (wyrok SN z 28 marca 2002 r., I PKN 141/01, OSNP 2004, nr 5, poz. 86). Co istotne, w uzasadnieniu tego wyroku SN stwierdził, że pracownicy ci korzystają z ochrony tylko jeden raz, tj. cztery lata przed osiągnięciem obniżonego wieku emerytalnego, który uprawnia ich do emerytury ze względu na pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Nie korzystają zatem z tego uprawnienia po raz drugi, tj. cztery lata przed normalną emeryturą.

Przed czym chroni kodeks pracy

Pracownikom w wieku przedemerytalnym pracodawca nie może wręczyć wypowiedzenia. Zasada ta nie dotyczy jednak pracownika, który uzyskał prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (art. 40 k. p.). Taki pracownik może otrzymać wypowiedzenie. Nie będzie przed nim chroniony także pracownik w wieku przedemerytalnym, którego zakład pracy upadł lub został zlikwidowany (art.4ii§ik.p.).

Z ochrony nie korzysta także pracownik, któremu brakuje wprawdzie cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, ale dalsze zatrudnienie nie umożliwia mu uzyskania prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku, ponieważ ma zbyt krótki staż pracy (wyrok SN z 22 marca 1977 r, IPRN 24/77).

Ochrona obowiązuje przez całe cztery lata. To oznacza, że pracodawca nie może w tym okresie wręczyć pracownikowi wypowiedzenia, nawet gdyby w jego wyniku umowa rozwiązała się już po upływie okresu ochronnego (wyrok SN z 19 maja 1992 r. I PRN 19/92, PiZS 1992, nr 9, poz. 57).

Więcej Rzeczpospolita.