Rozliczenie leasingu nadal z wątpliwościami

Rzeczpospolita (2010-09-20), autor: Artur Kowalski , oprac.: GR

wrz 21, 2010

Po niedawnym orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczącym zasad rozliczenia wstępnej opłaty leasingowej, podatkowe skutki leasingu nadal budzą kontrowersje.
 
Jak czytamy w Rzeczpospolitej, w wyroku z 23 marca 2010 r. (II FSK1733/08) NSA przesądził ostatecznie, że leasingowa opłata wstępna bez względu na sposób księgowania kosztów powinna być jednorazowo zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Koszt ubezpieczenia przedmiotu leasingu refakturowany przez leasingodawcę powinien być zwolniony z VAT. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 24 marca 2010 r. (III SA/Wa 1888/09). Sprawa refakturowania ubezpieczenia przez firmy leasingowe i konieczności doliczania do niego VAT cały czas budzi wiele kontrowersji. Wcześniej bowiem WSA we Wrocławiu (w orzeczeniu z 8 grudnia 2008 r., I SA/Wr 881/ 08) i w Warszawie (w orzeczeniu z 10 grudnia 2009 r., III SA/Wa 1022/09) podzieliły stanowisko fiskusa o konieczności doliczania podatku według stawki 22%.
 
Organy podatkowe potwierdzają, że w razie wcześniejszego rozwiązania umowy leasingobiorca nie traci prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat leasingowych poniesionych do dnia rozwiązania umowy. Niestety, gdy chodzi o dodatkowe opłaty związane z rozwiązaniem umowy leasingu, jest już gorzej.

W Interpretacji z 16 czerwca 2010 r. (IPP-B3/423-146/10-2/JG) Izba Skarbowa w Warszawie w odpowiedzi na pytanie podatnika o możliwość zaliczenia w koszty dodatkowych opłat za wcześniejsze rozwiązanie umowy leasingu z powodu trudnej sytuacji finansowej firmy wyjaśniła, że wydatki mają być ponoszone przez podatników w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jednocześnie Izba odmówiła związku ponoszonych opłat z tytułu wcześniejszego rozwiązania umów leasingowych z uzyskaniem przychodów, ponieważ po rozwiązaniu umów przedmiot leasingu nie jest już wykorzystywany w działalności gospodarczej. Stwierdziła, że to podatnik ponosi ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej, a zapłacona opłata, jako wynik podjętych przez spółkę decyzji o odstąpieniu od umowy, jest konsekwencją tego ryzyka i nie może być przerzucana na Skarb Państwa poprzez pomniejszanie dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania. Wobec tego nie jest kosztem uzyskania przychodów. 

Więcej w Rzeczpospolitej z 20 września 2010 r.