W Polsce okresy składkowe i nieskładkowe można potwierdzić  świadectwem pracy lub w drodze zaświadczenia zakładu pracy. Zaświadczenie to musi, podobnie jak świadectwo pracy, wskazywać odpowiednie dane niezbędne do ustalenia prawa do emerytury, a więc okres zatrudnienia, wymiar czasu pracy, stanowisko pracy, dane dotyczące okresów nieskładkowych, a także wykorzystanego urlopu bezpłatnego lub wychowawczego.

Zaświadczenie powinno zwierać dane personalne i adresowe pracownika i pracodawcy, a także pieczątkę pracodawcy oraz pieczątkę imienną i podpis osoby wystawiającej zaświadczenie.

Okresy zatrudnienia można potwierdzić również za pomocą wpisów dokonanych przez pracodawcę w legitymacji ubezpieczeniowej. Jest to dla ZUS zupełnie wystarczający środek dowodowy. Aby legitymacja mogła zostać uznana za środek dowodowy, musi posiadać pieczątkę imienną osoby, która dokonywała wpisów w tym dokumencie.

Jeśli wnioskodawca nie może przedłożyć oryginału legitymacji ubezpieczeniowej, powinien dostarczyć sporządzony notarialnie wypis, odpis lub wyciąg z tego dokumentu. ZUS uzna również kopię legitymacji poświadczoną przez uprawniony do tego podmiot (np. notariusza).

Niektóre okresy można również udowodnić przed ZUS w drodze zeznań świadków. Świadkowie składają zeznania albo w formie pisemnej, albo ustnie do protokołu. Czynią to w organie rentowym lub u płatnika składek kompletującego odpowiednią dokumentację w sprawie przyznania świadczenia. Wiarygodność zeznań jest oceniana kolegialnie przez ZUS.

Niektóre okresy składkowe lub nieskładkowe mogą być również udowodnione za pomocą innych środków dowodowych, takich jak decyzje i zaświadczenia określonych organów, potwierdzenia ubezpieczenia przez ZUS, książeczki wojskowe, zaświadczenia sądów, zaświadczenia lekarskie, oświadczenia określonych osób, umowy, pisma i legitymacje.

Więcej w Rzeczpospolitej z 10 czerwca 2011 r.