Nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie oprzyrządowania do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia jego badań podlega przepisom o uldze badawczo-rozwojowej, a nie na prototyp – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.

O interpretację wystąpił producent maszyn i urządzeń dla branży górniczej. Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową, by poszerzyć i ulepszyć ofertę dla klientów. Chciała uzyskać potwierdzenie, że koszty nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie oprzyrządowania do wytworzenia prototypu oraz przeprowadzenia jego badań stanowiskowych może rozliczać w ramach ulgi B+R na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT.

Argumentowała, że podjęte przez nią prace zmierzające do wytworzenia prototypu nie mają jeszcze charakteru produkcji próbnej, o której mowa w przepisie o uldze na prototyp (art. 18ea ust. 3), bo nie obejmują etapu rozruchu technologicznego. Podkreśliła, że w wyniku badań prototyp może podlegać jeszcze dalszym zmianom konstrukcyjno-inżynieryjnym. Zatem wytworzenie prototypu i jego badanie nie może być kwalifikowane jako etap produkcji próbnej. Na tym etapie wciąż jeszcze jest to działalność B+R.

W ocenie spółki nowa preferencja nie została wprowadzona po to, aby ograniczyć odliczenie kosztów wytworzenia prototypu ze 100 proc. do 30 proc. Ma ona objąć etapy realizowane dopiero po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych, które skutkują uruchomieniem produkcji próbnej – tłumaczyła.

Przyznała, że czasem zdarza się, iż wykonane przez nią prototypy są uznawane za pełnoprawne produkty i sprzedawane do klienta. Była jednak zdania, że nie ma to znaczenia dla samego uznania poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane.

Za bez znaczenia uważała też to, że oprzyrządowanie służące do wytworzenia prototypu (wykonywane i wykorzystywane na etapie prac B+R) może być następnie wykorzystywane na etapie produkcji próbnej oraz produkcji seryjnej. Kluczowe jest to, że zostało ono wytworzone i wykorzystane na etapie prac B+R, poprzedzających etap produkcji próbnej i produkcji seryjnej – przekonywała.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna z 20 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.168.2022.2.MR) uznał jej stanowisko za prawidłowe.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 30 stycznia 2023 r., autor: Monika Pogroszewska, oprac.: GR