Do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć grzywien nakładanych w drodze mandatu karnego za nieprzestrzeganie praw pracowników – informuje Dziennik Gazeta Prawna.

Obowiązkiem pracodawcy jest nie tylko przestrzeganie praw pracowników. Jego zadaniem jest także utworzenie stanowiska pracy, zaopatrzenie pracownika w niezbędny sprzęt i dbanie o prawidłowe wykonywanie zadań zatrudnionego zgodnie z zasadami w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Nad przestrzeganiem tych reguł czuwa Państwowa Inspekcja Pracy (PEP). Jeżeli inspektor stwierdzi, że zostało popełnione wykroczenie w tym zakresie, nałoży karę grzywny w drodze mandatu karnego.

Kary wymierzone przedsiębiorcy, jako pośrednio związane z działalnością operacyjną jednostki, należy zaliczyć do pozostałych kosztów operacyjnych. Taki pogląd jest zgodny z treścią art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. g ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości. W związku z tym wymierzoną grzywnę można ująć w księgach następującym zapisem:

– Wn konto 76-0 „Pozostałe koszty operacyjne”.

– Ma konto 24-0 „Pozostałe rozrachunki” (lub konto 13-0 „Rachunek bieżący”, ewentualnie konto 100 „Kasa”).

Konto „Pozostałe koszty operacyjne” służy do ewidencjonowania innych sankcji, m.in. nakładanych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym.
Takich wydatków nie można ujmować na koncie „Podatki i opłaty”. Kary nałożone w tym trybie nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. W rozliczeniach podatkowych nie można pomniejszać przychodów o koszty związane z zapłatą mandatów.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 28 września 2011 r.