Różnice kursowe od własnych środków pieniężnych oblicza się, co do zasady, po kursie faktycznie zastosowanym. Dopiero, jeżeli nie jest możliwe jego ustalenie, można przyjąć kurs średni ogłaszany przez NBP – czytamy w Rzeczpospolitej.

Spółka rozważała wypłatę dywidendy albo nabycie udziałów własnych w celu ich umorzenia za wynagrodzeniem wypłaconym udziałowcowi. W tym celu chciała przelać środki pieniężne (w dolarach amerykańskich) z kont swego oddziału w Luksemburgu na inne zagraniczne konto spółki i następnie wypłacić z niego środki w walucie obcej udziałowcowi. Miała wątpliwości czy momencie wypłaty USD do udziałowca powstają różnice kursowe od własnych środków pieniężnych, czy te różnice kursowe powinno się obliczyć porównując kursy z dnia wypłaty do udziałowca z kursami z dnia wpływu środków na konto spółki.

Również, czy spółka powinna zastosować średni kurs USD/PLN ogłaszany przez Narodowy Bank Polski skoro bank zagraniczny nie ogłasza regularnie kursu USD stosunku do PLN do obliczania różnic kursowych.
Zdaniem spółki w tej sytuacji powstaną różnice kursowe od własnych środków, a do obliczenia ich wartości należy przyjąć kursy NBP oraz z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień transferu środków na konto spółki z konta oddziału oraz dzień wypływu środków pieniężnych w USD z konta spółki do udziałowca.

Organ podatkowy zakwestionował wskazany przez spółkę moment, według którego powinno się ustalić różnice. Nie zgodził się ze stanowiskiem spółki, że za moment wpływu uznać należy moment uznania konta spółki środkami pieniężnymi z konta oddziału. Podkreślił, że to właśnie moment pierwotnego wpływu danych środków na konto oddziału powinien być traktowany jako moment wpływu, brany pod uwagę przy obliczaniu różnic kursowych.

Od 1 stycznia 2012 wejdą w życie zmiany do ustawy o CIT, które, przynajmniej w zamierzeniach, mają wyjaśnić wskazane wątpliwości interpretacyjne.

Więcej w Rzeczpospolitej z 20 października 2011 r.