Pracodawcy nie mając pewności, czy pakiet medyczny trzeba opodatkować i oskładkować, wolą całkowicie z nich zrezygnować. Wielu sądzi, że tego typu działania nie muszą być poprzedzone zgodą zatrudnionego – czytamy w Rzeczpospolitej.

Bonusy odbierają z dania na dzień, nie patrząc, w jakiej formie ani gdzie zostały przyznane. Informują tylko, że np. z 1 grudnia pracownicy tracą prawo do finansowanego przez firmę abonamentu medycznego. Ci pracodawcy tłumaczą, że pakiet medyczny ma charakter motywacyjny i jest tylko świadczeniem pozapłacowym. Dlatego jego odebranie – tak samo jak przyznanie – zależy tylko od dobrej woli szefa.
Procedura wypowiedzeń zmieniających nie jest tu potrzebna.

Główny Inspektorat Pracy w stanowisku (GPP-471-4560-22/09/PE/RP) uznał, że wszelkie bonusy motywacyjne, w tym pakiety medyczne, są:

– świadczeniami należnymi ze stosunku pracy i w zamian za pracę,

– składnikiem szeroko rozumianego wynagrodzenia i

– wlicza się je do dochodu ze stosunku pracy.

Inspekcja uznała, że przy wypowiedzeniu dotychczasowych warunków umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy nie mają zastosowania przepisy ograniczające dopuszczalność wypowiadania warunków takiej umowy lub aktu. Jeżeli zatem prawo pracowników do świadczeń pozapłacowych wynikało z treści dotychczas obowiązującego regulaminu wynagradzania, to jego odebranie, nawet odzwierciedlone w treści zmienionego regulaminu, dla swojej skuteczności wymaga wypowiedzenia warunków umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy (względnie porozumienia zmieniającego).

Oznacza to tym samym, że pogorszenie warunków składających się na treść stosunku pracy, nawet jeżeli nie zostały one wyraźnie określone w umowie o pracę, wymaga wypowiedzenia lub porozumienia zmieniającego. Według GIP z oczywistych względów taka sama zasada znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy prawo do wyżej wskazanych świadczeń pozapłacowych zostanie przewidziane w ramach układu zbiorowego pracy (art. 24113 k.p.).

Prawnicy twierdzą, że prawo do finansowanej przez pracodawcę opieki medycznej to jeden z warunków pracy i płacy. Dlatego odebranie tego przywileju powinno być poprzedzone procedurą wypowiedzeń zmieniających (art. 42 k.p.). Nie ma co do tego wątpliwości, szczególnie gdy taki bonus zagwarantowano w umowie o pracę, w regulaminie wynagradzania lub układzie zbiorowym pracy. Odstępstwa od procedury wypowiedzeń zmieniających niektórzy przewidują tylko, gdy przywileje wynikają z przyjętego przez pracodawcę zwyczaju albo zarządzenia, które nie jest źródłem prawa w rozumieniu art. 9 k.p.

Więcej w Rzeczpospolitej z 21 listopada 2011 r.