Przedsiębiorca, który płaci grzywnę za nieprzestrzeganie przepisów dotyczących ochrony środowiska, nie uwzględni ich w rozliczeniach podatku dochodowego. Przepisy nie pozwalają bowiem na uwzględnienie opłat sankcyjnych – czytamy w Rzeczpospolitej.

Przedsiębiorca, którego działalność ingeruje w środowisko naturalne, ma obowiązek uiszczania opłat gospodarczych. Opłaty te są bezpośrednio związana z uzyskanym przychodem przedsiębiorcy. To zaś powoduje, że mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Potwierdziła to Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 20 września 2011 r. Czytamy w niej: „opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska w ramach prowadzonej działalności gospodarczej co do zasady podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Spełniają one bowiem przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zawierającym ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów. Z kosztów uzyskania przychodów wyłączone są natomiast należności uiszczane w związku z nieprzestrzeganiem przepisów dotyczących ochrony środowiska – art. 16 ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy o CIT. „.

O tym ostatnim ograniczeniu powinni pamiętać przedsiębiorcy. Jeśli bowiem nie przestrzegają przepisów o ochronie środowiska i nie uiszczają stosowanych opłat, bądź nie przestrzegają warunków wynikających z udzielonych im pozwoleń na korzystanie ze środowiska lub innej decyzji, to nałożonych za takie działanie kar albo grzywien nie mogą zaliczyć do kosztów podatkowych.

Poza wspomnianym wcześniej art. 16 ust. 1 pkt 19 lit. a potwierdza to również art. 16 ust. 1 pkt 18 ustawy o CIT. Nie pozwala on zaliczać do kosztów podatkowych grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar, a mogą być one orzekane m.in. za naruszenie przepisów z zakresu ochrony środowiska.

Więcej w Rzeczpospolitej z 27 czerwca 2012 r.