Niepełnosprawni oraz osoby, które ich utrzymują mają prawo odliczyć wydatki na rehabilitację oraz na rzeczy ułatwiające wykonywanie codziennych czynności.
Inwestycje wykazujemy w części B załącznika PIT/O, potem przenosimy do zeznania rocznego.
Wydatki odliczamy od dochodu. Z ulgi nie skorzystają tylko przedsiębiorcy płacący podatek liniowy oraz kartę podatkową.
Przede wszystkim musimy ustalić, czy zakupy służą rehabilitacji danej osoby i są związane z jej schorzeniem.
Ulga jest dla osób niepełnosprawnych oraz ich opiekunów.
Ale dochody osób znajdujących się pod ich opieką nie mogą przekroczyć w ciągu roku 9120 zł.
W ramach ulgi można pomniejszyć dochód o wydatki na:
- adaptację i wyposażenie mieszkań oraz domów, przystosowanie samochodów oraz zakup i naprawę indywidualnego sprzętu niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych, a także zakup pomocy szkoleniowych,
- pobyt na turnusach rehabilitacyjnych, leczenie w uzdrowiskach, zabiegi, wyjazdy dzieci na kolonie i obozy,
- przewodników dla niewidomych (także na specjalnie wyszkolonego psa przewodnika) oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu, opiekę pielęgniarską oraz pomoc tłumacza migowego,
- leki, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna je stosować,
- przewóz na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne (także wydatki na używanie samochodu osobowego), przejazdy związane z pobytem w zakładach leczniczych, na koloniach i obozach.
Większość wydatków odliczymy w całości. Niektóre są jednak limitowane. Z opłat na przewodnika, psa i samochód skonsumujemy tylko 2280 zł. Limit jest też na leki. Odliczymy tylko różnicę między poniesionymi w danym miesiącu wydatkami a kwotą 100 zł.
Więcej w Rzeczpospolitej z 11 marca 2008 r.