Jeśli mieszkanie zostało nabyte w trakcie małżeństwa, to po śmierci małżonka drugi może podarować tylko swój udział, bo część przypadającą na zmarłego dzieli się między spadkobierców.

Jeśli jednak mieszkanie zostało kupione w trakcie małżeństwa rodziców, to po śmierci jednego z nich jego udział w nim, wynoszący 1/2, odziedziczy jedno z rodziców i dzieci w częściach równych. Druga połowa wartości mieszkania pozostanie przy żyjącym współmałżonku. Jeśli bowiem między małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska ich udziały w majątku, którego dorobili się wspólnie w takcie małżeństwa, są równe.

Do załatwienia sprawy spadkowej u notariusza muszą się stawić wszyscy spadkobiercy. Nie jest to bezwzględnie konieczne, gdy zdecydują się na drogę sądową. Wniosek w sądzie może złożyć każdy z nich. Sąd wyda postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, w którym stwierdzi, że żyjący małżonek i dzieci nabyli udziały w nim.

W ciągu miesiąca od uprawomocnienia się postanowienia sądu spadkobiercy muszą złożyć zeznanie podatkowe w urzędzie skarbowym, które może być wspólne, podpisane przez wszystkich spadkobierców. Chodzi o rozliczenie się z podatku od spadków i darowizn przypadającego od wartości udziałów w spadku. Bez zaświadczenia czy zezwolenia na sprzedaż z urzędu skarbowego żaden notariusz nie sporządzi aktu notarialnego darowizny czy sprzedaży tego lokum ani udziałów w nim.

Opracowanie: Ewa Suszek

Więcej w Rzeczpospolitej z 17 stycznia 2009 r.