Czy wyrok sądu o przyznaniu renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, niezdolności do samodzielnej egzystencji, całkowitej niezdolności do pracy lub częściowej niezdolności do pracy, jest podstawą do traktowania osoby jako osoby niepełnosprawnej?

Odpowiedź Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej

Wyrok sądu oraz decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznaniu renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, niezdolności do samodzielnej egzystencji, całkowitej niezdolności do pracy lub częściowej niezdolności do pracy, jest podstawą do traktowania osoby jako osoby niepełnosprawnej.

Przemawia za tym brzmienie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92), na podstawie którego za osoby niepełnosprawne uznaje się osoby, których niepełnosprawność została potwierdzona orzeczeniem o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy na podstawie odrębnych przepisów.

Prawomocny wyrok sądowy zmieniający decyzję ZUS i przyznający prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, niezdolności do samodzielnej egzystencji, całkowitej niezdolności do pracy lub częściowej niezdolności do pracy ma powagę rzeczy osądzonej (art. 366 Kodeks postępowania cywilnego) i daje podstawę do traktowania osoby jako osoby niepełnosprawnej, ponieważ zgodnie z art. 365 K.p.c. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz organy państwowe i organy administracji publicznej.