Odpłatne zbycie wierzytelności, stanowiące tylko jeden z elementów świadczenia usługi pośrednictwa finansowego, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.
Spółka wystąpiła o nadpłatę w podatku od czynności cywilnoprawnych uiszczonego z tytułu zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności. Twierdziła, że czynność polegająca na nabywaniu przez nią pakietów wierzytelności od firm telekomunikacyjnych nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Urząd skarbowy odmówił jednak stwierdzenia nadpłaty. Również WSA podkreślił, że o wyłączeniu umowy sprzedaży spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, iż strony tej umowy są podatnikami VAT, lecz wyłącznie fakt że przynajmniej jedna z nich z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z tego podatku.
Według NSA odpłatne zbywanie wierzytelności przez spółkę stanowiło usługę w rozumieniu art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ust 1 ustawy o VAT. Była ona rodzajem usługi pośrednictwa finansowego, której sens sprowadzał się do obrotu wierzytelnościami (kupno – sprzedaż), a więc działalności prowadzonej na własny rachunek, z zaangażowaniem własnych środków. Usługa ta świadczona była na rzecz zbywcy wierzytelności i była przedmiotowo zwolniona z VAT.
Wyrok WSA w Gdańsku z 12 maja 2009 r., ISA/Gd935/08
Więcej w Rzeczpospolitej z 22 maja 2009 r.