Osoba, która utraciła prawo do renty z powodu poprawy stanu zdrowia, może ponownie uzyskać do niej prawo, jeśli w ciągu 18 miesięcy znów stała się niezdolna do pracy – czytamy w Rzeczpospolitej.
Do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy nie wystarcza stwierdzenie samej niezdolności do pracy. Konieczne jest jeszcze posiadanie odpowiedniego okresu składkowego i nieskładkowego oraz ustalenie, że niezdolność do pracy powstała w czasie wskazanym w art. 57 ust 1 pkt. 3 ustawy.
Można stracić prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, jeśli odzyska się zdolność do pracy. ZUS orzeka o tym na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej.
Prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega jednak przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy. Wskazuje na to art. 61 ustawy. Istotne jest jedynie, aby powstanie tej ponownej niezdolności do pracy miało miejsce w odpowiednim czasie. Ubezpieczony nie musi natomiast wykazywać tu spełnienia innych warunków koniecznych do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy. Nie musi więc udowadniać wymaganego okresu składkowego lub nieskładkowego oraz wykazywać, że do powstania niezdolności do pracy doszło w czasie wskazanym w art. 57 ust. 1 pkt. 3 ustawy.
Stanowi to znaczne ułatwienie dla ubezpieczonego. Przy czym prawo do przywrócenia renty powstaje w dniu zaistnienia ponownej niezdolności do pracy. Tak też wskazywał Sąd Najwyższy w wyroku z 20 lutego 2006 r.
Do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy nie wystarcza stwierdzenie samej niezdolności do pracy. Konieczne jest jeszcze posiadanie odpowiedniego okresu składkowego i nieskładkowego oraz ustalenie, że niezdolność do pracy powstała w czasie wskazanym w art. 57 ust 1 pkt. 3 ustawy.
Można stracić prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, jeśli odzyska się zdolność do pracy. ZUS orzeka o tym na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej.
Prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega jednak przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy. Wskazuje na to art. 61 ustawy. Istotne jest jedynie, aby powstanie tej ponownej niezdolności do pracy miało miejsce w odpowiednim czasie. Ubezpieczony nie musi natomiast wykazywać tu spełnienia innych warunków koniecznych do uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy. Nie musi więc udowadniać wymaganego okresu składkowego lub nieskładkowego oraz wykazywać, że do powstania niezdolności do pracy doszło w czasie wskazanym w art. 57 ust. 1 pkt. 3 ustawy.
Stanowi to znaczne ułatwienie dla ubezpieczonego. Przy czym prawo do przywrócenia renty powstaje w dniu zaistnienia ponownej niezdolności do pracy. Tak też wskazywał Sąd Najwyższy w wyroku z 20 lutego 2006 r.
Więcej w Rzeczpospolitej z 2 czerwca 2010 r.