Emeryt zawsze ma prawo do złożenia do ZUS wniosku o ponowne przeliczenie wysokości emerytury. Z takiej możliwości może skorzystać wówczas, jeśli dostarczy do ZUS dokumenty potwierdzające okresy pracy, które wcześniej nie były uwzględnione przy ustalaniu uprawnień – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.

Dzieje się tak najczęściej wtedy, kiedy emeryt na przykład odnajduje dokumentację płacową i osobową przechowywaną w prywatnym archiwum, o której istnieniu wcześniej nie wiedział. W tym konkretnym przypadku osoba uprawniona do świadczenia ma prawo doliczenia okresów przebytych przed przyznaniem emerytury.

Może być ono także wyższe, jeśli emeryt złoży wniosek o doliczenie okresów potwierdzających pracę już po przyznaniu świadczenia. W przypadku pracujących emerytów możliwe jest to po zakończeniu kwartału kalendarzowego, a po ustaniu ubezpieczenia – w każdym czasie.

Świadczeniobiorca ma prawo także do przeliczenia podstawy wymiaru z uwzględnieniem zarobków uzyskanych zarówno przed, jak i po przyznaniu emerytury.

Osoby, które nabyły prawo do świadczenia z ZUS przed 1999 rokiem na podstawie wówczas obowiązujących przepisów, czyli z okresu krótszego niż 10 lat, wskazując zarobki np. 3 z 12 lat czy 5 z 14 lat, mogą złożyć także wniosek o obliczenie podstawy wymiaru z innych 3 lat kalendarzowych, ale wybranych z tych samych 12 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o emeryturę, albo z innych 5 lat wybranych z 14 lat kalendarzowych itd.

Przeliczenie to jest możliwe wyłącznie w przypadku, gdy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony z uwzględnieniem tych zarobków, jest wyższy od dotychczasowego. W takiej jednak sytuacji osoba pragnąca ustalić świadczenie z dłuższego okresu musi dostarczyć do ZUS dokumenty potwierdzające wysokość zarobków. Ma obowiązek wskazania konkretnych lat będących podstawą do ustalenia wysokości świadczenia. Poza tym musi sprawdzić, czy właśnie te okresy są faktycznie najbardziej korzystne.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 28 listopada 2011 r.