W czasie chorobowego podwładny jest czasowo zwolniony z konieczności świadczenia pracy. Wtedy przejawem troski o dobro firmy jest stosowanie się do wskazań lekarza i powstrzymywanie się od wykonywania czynności mogących przedłużyć absencję.
Zdarza się, że zaświadczenie lekarskie staje się sposobem na unikanie zwolnienia z pracy. Chodzi o to, że choroba pracownika jest usprawiedliwioną nieobecnością w pracy. W takim czasie, podobnie jak w czasie urlopu podwładnego co do zasady nie możemy mu wypowiedzieć umowy o pracę. Mówi o tym art. 41 k.p. Gdy mamy wątpliwości co do tego, że pracownik naprawdę choruje mamy prawo zażądać od pracownika wyjaśnienia, czy w okresie zwolnienia z obowiązku wykonywania pracy z powodu choroby przeprowadzał zaleconą przez lekarza kurację, czy też wykorzystywał zwolnienie w innym celu.
Wówczas ustalenie przez pracodawcę, że doszło do wykorzystywania zwolnienia lekarskiego niezgodnie z jego przeznaczeniem, może być uznane za naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych i stanowić uzasadnioną przyczynę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, jeśli pracownikowi można przypisać winę co najmniej w postaci rażącego niedbalstwa. Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego z 21 października 1999 r. (I PKN 308/99).
Wykonywanie pracy lub prowadzenie innej działalności w czasie zwolnienia lekarskiego może być kwalifikowane jako naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.
Jednak, aby można było uznać, że pracownik ciężko naruszył swoje obowiązki, trzeba ustalić i wskazać, jaki podstawowy obowiązek został naruszony w sposób ciężki, a następnie, że naruszenie to nastąpiło z winy umyślnej pracownika. Wskazuje na to wyrok Sądu Najwyższego z 19 stycznia 1998 r. (I PKN 477/97).
Rekreacyjny wyjazd nad morze w trakcie zwolnienia lekarskiego ma szanse nie tylko skończyć się zwolnieniem z firmy. Pracownik może jeszcze utracić prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.
Więcej w Rzeczpospolitej z 17 czerwca 2009 r.