Podatnik w 2011 r. nie prowadził działalności gospodarczej (i nie był czynnym podatnikiem VAT). Działalność taką założył na początku 2012 r. (np. od 1 lutego) i dopiero później złożył zeznanie za 2011 r. (np. 15 marca). Czy w takiej sytuacji w PIT-37 lub PIT-38 za 2011 r. trzeba podać NIP czy PESEL? – pyta Rzeczpospolita.

Na tak postawione pytanie MF odpowiedziało „Rz”, że PESEL jest identyfikatorem dla podatników objętych rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami VAT. Natomiast NIP jest identyfikatorem dla pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, m.in. dla:

– osób fizycznych będących płatnikami podatków lub płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne lub

– będących podatnikami osób fizycznych nieobjętych rejestrem PESEL,

– osób fizycznych będących przedsiębiorcami (podlegających wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej) lub

– prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą, lub

– podlegających zarejestrowaniu jako podatnicy VAT lub będących zarejestrowanymi podatnikami VAT.

MF powołało się też na art. 11 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (dalej ustawa). Zgodnie z nim podatnicy i płatnicy podatków lub składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

Będąca podatnikiem osoba fizyczna objęta rejestrem PESEL podaje ten numer we wszystkich wymienionych dokumentach oraz na żądanie płatników, jeżeli nie spełnia żadnego z następujących warunków (statusów ewidencyjnych):

– prowadzi działalność gospodarczą,

– jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

– jest płatnikiem podatków,

– jest płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne,

– jest płatnikiem składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Najistotniejsza jest ostatnia część odpowiedzi MF. Wskazało ono, że „właściwy identyfikator podatkowy (NIP albo numer PESEL) ustala się na ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Zastosowanie właściwego identyfikatora podatkowego (we wszystkich składanych w danym okresie ww. dokumentach) jest zdeterminowane statusem ewidencyjnym w okresie, za jaki dokonuje się czynności, a nie w momencie dokonywania tej czynności, z tym że na korektach deklaracji należy posługiwać się identyfikatorem podatkowym właściwym dla okresu, którego dotyczy korygowana deklaracja (tj. takim jak na korygowanej deklaracji)”.

Dalej MF wyjaśnia, że w sytuacji opisanej w pytaniu objęta rejestrem PESEL osoba składająca zeznanie za rok 2011 r. jako identyfikator podaje PESEL, niezależnie od tego, czy w 20i2r. podjęła działalność gospodarczą czy nie. „Jeżeli taka osoba będzie składała korektę tego zeznania za 2011 r, to w tym korygującym zeznaniu również podaje numer PESEL, nawet wówczas, gdy w momencie składania przedmiotowej korekty prowadzi działalność gospodarczą” – czytamy w przywołanym piśmie.

Więcej w Rzeczpospolitej z 11 kwietnia 2012 r.